Κωνσταντίνος Σύρος – Πρόεδρος Ασθενείς Υπέρ της Χρήσης Φαρμακευτικής Κάνναβης
Ρεπορτάζ: Φωτεινή Πανάβου
Έχω 67% αναπηρία (εξελκυσμός βραχιονίου πλέγματος και κομμένη την μασχαλιαία αρτηρία κ.α). Έπειτα από πέντε συναπτά έτη στα νοσοκομεία και κάνοντας δώδεκα χειρουργικές επεμβάσεις για αποκατάσταση, της λειτουργικότητας μου και ζώντας με αφόρητους πόνους όπως: κάψιμο και έντονο κνησμό εσωτερικά του κατεστραμμένου πλέον χεριού μου καθώς και ηλεκτρικά κύματα ρεύματος και μια αόρατη μέγγενη να μου το συνθλίβει και έπειτα από μια μεγάλη αλυσίδα φαρμάκων που μου χορηγούσαν (παυσίπονα και αντικαθλιπτικά) δίχως το επιθυμητό αποτέλεσμα με τρομερές παρενέργειες και εφόσον είχα εξαντλήσει κάθε πιθανό περιθώριο για την αποκατάσταση του χρόνιου νευροπαθητικού μου πόνου ήρθα σε επαφή με την κάνναβη.
Στην ηλικία των 19 ετών δοκίμασα την κάνναβη και είδα θεαματικά αποτελέσματα στον νευροπαθητικό πόνο μου.
Έκτοτε ξεκίνησα να ψάχνω μελέτες και γιατρούς που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν στο πρόβλημα μου. Σε αρκετά νεαρή ηλικία και μόλις 24 ετών έκανα ένα ταξίδι στην Ολλανδία. Εκεί θα έβρισκα όλες τις απαντήσεις που ήθελα. Μίλησα με γιατρό στην Ολλανδία και με ενημέρωσε οτι η ιατρική κάνναβη ενδείκνυται για την ασθένεια μου.
Δεν το σκέφτηκα λεπτό, δεν είχα κάτι άλλο να δω. Η κάνναβη ήταν το φάρμακο μου εφ’ όρου ζωής και έπρεπε να έχω πρόσβαση σε αυτό. Έμαθα να την καλλιεργώ από το μουσείο κάνναβης στην Ολλανδία. Δεν μιλάμε όμως για την κάνναβη, του εμπορίου. Την ιατρική κάνναβη δεν μπορείς να την προμηθεύεσαι δεξιά, αριστερά στον υπόκοσμο και δυστυχώς η χώρα μου η Ελλάδα στερείται των κατάλληλων προδιαγραφών για τους εκαντοντάδες-χιλιάδες ασθενείς που την έχουν ανάγκη.
Η λύση ήταν μια αυτοκαλλιέργεια. Δεν είχα ταμπού στο κεφάλι μου, ήθελα μόνο να μην πονάω, να ζω καλά. Αναγνώριζα την ευθύνη,της νομοθεσίας αρχής απαρχής αλλά ήταν το τελευταίο που με ενδιέφερε καθώς ήταν ζήτημα υγείας ή μάλλον καλύτερα ζήτημα ζωής και θανάτου για μένα διότι με τα παυσίπονα και τα αντικαταθλιπτικά το μέλλον φάνταζε δύσκολο καθώς οι παρενέργειες τους ήταν ποικίλλες και με κρατούσαν σε καταστολή.
Το 2013 έπειτα από μια «καλοπροαίρετη» καταγγελία ήρθε η ασφάλεια Κορίνθου στην οικία μου στο Ξυλόκαστρο. Εκεί διαμένω μόνιμα με την σύζυγο μου και τα τέσσερα παιδιά μας. Έδειξαν κατανόηση και με αντιμετώπισαν φιλικότατα. Ακολούθησε η τυπική αυτόφορη διαδικασία όπου αφέθηκα ελεύθερος δίχως χρηματικό ποσό.
Επίσης είχα και μια πρόσφατη σύλληψη και τον Μαρτιο του 2016 εφόσον ήδη τρία χρόνια είχα ξεκινήσει τον αγώνα για την ιατρική χρήση της κάνναβης και γνώριζαν ποιός είμαι. Όμως η νομοθεσία έλεγε άλλα και έτσι ακολούθησε και πάλι η τυπική διαδικασία του αυτοφώρου. Ήταν ημέρα δικαστηρίου και το γνώριζαν. Παρά ταύτα ήρθαν με ένταλμα ξανά στο σπίτι μου. Εγώ είχα ξεκινήσει ήδη για το δικαστήριο στο Ναύπλιο (για την πρώτη σύλληψη). Δεν έφτασα ποτέ καθώς γύρισα πίσω έπειτα από τηλεφώνημα που δέχτηκα από την τρομοκρατημένη σύζυγο μου.
Εκείνη την μέρα παραδώθηκα στην ασφάλεια και οδηγήθηκα πάλι στον ανακριτή Κορίνθου όπου για δεύτερη φορά αφέθηκα ελεύθερος δίχως εγγύηση και μάλιστα όπως ανέφερε ο ίδιος ο ανακριτής:» Τέτοια περιστατικά κάνναβης μη μου ξαναφέρετε εδώ». Γνώστης ο ίδιος για τις ιδιότητες της.
Την ίδια ώρα που στο δικαστικό μέγαρο Κορινθίας ήμουν ελεύθερος την ίδια ώρα στο δικαστικό μέγαρο Ναυπλίου δικαζόμουν ερήμην που δεν εμφανίστηκα στη δική.
Ευτυχώς δεν τους έγινε η χάρη και η αίτηση αναίρεσης της απόφασης έγινε δεκτή και η ποινή μηδενίστηκε στο Ναύπλιο. Από το 2013 ξεκίνησε ένας μεγάλος αγώνας δρόμου για μένα ο οποίος δεν έχει τέλος και δεν θέλω να έχει στην τελική. Πήρα τα ηνία στα χέρια μου και αποφάσισα να «εκμεταλλευτώ» την σύλληψη μου θετικά.Δεν το έβαλα κάτω ενώ έπρεπε να δείξω τι προσέφερε το φυτό της κάνναβης σε μένα. Αυτό ήταν!Η αρχή έγινε. Η ιστορία μου δεν άργησε να μαθευτεί μέσω διαδικτύου και ΜΜΕ. Με προσέγγισαν ασθενείς που είχαν παρόμοια περιστατικά. Ξεκίνησα τις διαλέξεις ανά την Ελλάδα με τον αξιόλογο γιατρό Γιώργη Οικονομόπουλο. Αυτός ο άνθρωπος με στήριξε από την αρχή του αγώνα μου. Με βοήθησε ηθικά.
Εφέτος πήγαμε μαζί και στο Ευρωκοινοβούλιο, έπειτα από πρόσκληση του κ.Σ. Κούλογλου. Τον ευχαριστώ θερμά τον Γιώργη που είναι δίπλα μου σε κάθε βήμα, στο υπουργείο δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο υπουργείο υγείας κ.α. Η κάνναβη μπορεί να φανεί χρήσιμη σε πολλές αρρώστιες. Πανάρχαιο φυτό και με αναγνωρίσιμες φαρμακευτικές ιδιότητες αρχαιοτάτων χρόνων και το βασικό χωρίς τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων δίχως υπερβολή.
Πλέον έχουμε εδραιώσει σύλλογο που τα μέλη του είναι καρκινοπαθείς άνθρωποι με ΣΚΠ, παιδιά με επιληψίες κ.α. Εννοείται ότι η κάνναβη κάνει για παιδιά. Μια γρήγορη περιήγηση στο διαδίκτυο θα σας δείξει. Αν δεν αρκεί αυτό μπορείτε να έρθετε σε επαφή με μητέρες που χορηγούν στα παιδιά τους το έλαιο της κάνναβης.
Είμαι πρόεδρος του συλλόγου που κατάφερε να ιδρυθεί πριν έναν μήνα με την διακριτική επωνυμία «ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ» με νομική υπόσταση πλέον και στη χώρα μας.
Ως πρωτοπόρος ασθενής δεν θα σταματήσω τον αγώνα τούτο. Σημαίνει πολλά για μένα. Όλα μπορούν να γίνουν νομικά και νόμιμα ελεγχόμενα προς όλες τις κατευθύνσεις. ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ.
Δεν είμαστε εξωγήινοι εμείς που χρησιμοποιούμε την ιατρική κάνναβη. Ασθενείς είμαστε με δικαίωμα στη ζωή.
Η κάνναβη με έχει κάνει λειτουργικό μέλος στην κοινωνία. Είμαι οικογενειάρχης και επιχειρηματίας. Δεν αντιμετώπισα προβλήματα μετά την σύλληψη μου εγώ και η οικογένεια μου. Οι δραστηριότητες μας ήταν και είναι φυσιολογικότατες. Δεν με στιγμάτισε αρνητικά η κάνναβη.
Απεναντίας μου έδωσε την δυνατότητα να μοιραστώ τη γνώση μου και να βρω συμμάχους. Ανθρώπους που παλεύουν με την ζωή τους και το σύστημα εθελοτυφλεί μπροστά στα μεγάλα συμφέροντα.Θα συνεχίσω τον αγώνα. Όλα τώρα άρχισαν».
____
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου